Więzienie.

Znajdują się tu lochy dla skazańców. Jest również sala tortur.

Zaraz po rozprawie zaprowadzili mnie do więzienia, rozebrali do bielizny,wrzucili do celi i skuli ręce z tyłu łańcuchami ściennymi. Nagle strażnik zauważył mój prezent od Williama.
- To też już zdążyłeś ukraść?! - krzyknął i zerwał wisiorek
- NIE! - krzyknąłem - To jest moje! - szarpnąłem się, ale łańcuch był krórki i mocny
- Nic nie jest twoje kryminalisto - powiedział i się zaśmiał, chowając wisiorek do swojej sakiewki. Po chwili strażnicy wyszli i zostałem sam. Usiadłęm na ziemi zmartwiony co powie Will jak wrócę do domu. Jutro czekała mnie kara. Rano dyby na rynku, a wieczorem chłosta.
Byłem zmęczony i było mi smutno z powodu prezentu. Jutro albo pojutrze spróbuję go odebrać.
Na szczęście łańcuch był na tyle długi, że mogłem się w miarę wygodnie ułożyć na ziemi. Z braku innych zajęć po prostu zasnąłem.

wycie niczym bitego psa wypełniło więzienie..
auu.. moja głowa.. więcej już nie pije.. gdzie ja jestem? Fen spróbował wstać co było nie najlepszym pomysłem, wstawanie się nie udało więc tylko usiadł na zimnej podłodze.
hmm kraty.. mógłbym dać głowę że to ja je robiłem... taa.. to moja robota.. co ja robiłem przez ostatnie kilka godzin? he?! gdzie mój młot i sztylet! straż! okradli mnie! straaaa.. urwał w pół słowa.. chwila ja jestem w więzieniu.. kowal uderzył się ręką w wilgotne czoło... to też nie było najlepszym pomysłem.. wycie znów wypełniło więzienie..

Obudziło mnie niesamowite wycie
- Co...Co się dzieje? - spytałem zaspany podrywając się, ale łańcuchy szybko sprowadziły mnie do parteru - ała - spojrzałem w kierunku źródła wycia. Leżał tam archon. Ogar konkretnie. Jego wycie obudziłoby umarlaka
- Przestań wyć - powiedziałem - głowa mi pęknie!

Fenowi tym razem udało się wstać i podejść do krat, przetarł oczy by lepiej widzieć i poczuł zapach jakby lisa nie lisa. Rozejrzał się i zobaczył skąd doszedł tajemniczy głos.
W celi naprzeciwko, przykuty łańcuchami siedział rudy chłopak z lisimi uszami i ogonem.
-hej ty tam.. odezwał się na tyle głośno kowal by głowę nie przeszedł ból, co i tak nastąpiło, więc ją zaczął masować owłosioną dłonią.
-długo już tu jestem lisku? i czemu cię zakuli w łańcuchy?

- Nie wiem czy długo, bo spałem, ale myślę, że może godzinę temu - odpowiedziałem - dlaczego mnie zakuli? Stwierdzili za duże ryzyko ucieczki - uśmiechnąłem się łobuzersko - z rękami skutymi z tyłu nie zdołam się wyswobodzić. A za co Ciebie zamknęli? - byłem ciekaw poza tym dobrze mieć towarzysza do rozmów.

ano nie wyswobodzisz się z tych łańcuchów, wiem bo sam je robiłem tydzień temu, dokładnie to nie pamiętam za co tu siedzę, prócz tego ze trochę się napiłem, potem chyba doszedłem na ławeczkę na rynku.. i tego że.. nią rzuciłem w kilka gołębi.. urwał w pół słowa kowal,
-jakby już nie można było się napić gdzie się chcę zaśmiał się z bólem Fen
Właśnie sobie przypomniał ze pobił przy okazji kilku strażników..
-ee chyba sobie tutaj razem posiedzimy trochę.. sposępniał kowal
jak cię zwą rudzielcu? zapytał Fen przekrzywiając łeb.
w tym momencie wszedł strażnik przynosząc jedzenie skazańcom. Gdy podszedł do celi kowala stał długo i się na niego patrzył jednym przekrwionym okiem bo drugie było mocno opuchnięte, uśmiechnął się do niego bezzębnym uśmiechem po czym splunął do strawy kowala i podsunął mu miskę. drugą michę wsunął do celi lisiastego tak by tamten nie mógł do niej się dostać ani ręką ani nogą czy ogonem. po czym odszedł i zamknął drzwi do lochów.
Fen tylko spojrzał do michy i wylał zawartość na podłogę i powiedział
i tak nie jestem głodny żołądek i mi nie pozwala poza tym nie lubię więziennego żarcia próbując się uśmiechnąć.

- Jestem Tarquin - przedstawiłem się - obaj mamy po prostu nieźle pechowy dzień
Kiedy strażnik odszedł popatrzyłem na mój posiłek.
- Drań! - powiedziałem w nicość. Wyciągnąłem nogi jaknajmocniej mogłem, ale brakowało mi paru centymetrów by chwycić miskę chociażby palcami. Mój żołądek zaburczał głośno.
- Cholibka. Głodny jestem...
Zwróciłem się do współwięźnia:
- Ciebie pewnie też wychłoszczą za pobicie strażników? - uśmiechnąłem się - Nie będę się czuł samotny przy pręgierzu jutro. Ładnie go urządziłeś. Pewnie ledwie widzi - zaśmiałem się

nno cóż.. jak pech to pech mrugnął do lisa Kowal, zapewne dostane tyle batów bym mógł pracować dalej bez przeszkód.. ot co nie zakatują przecież jedynego kowala w mieście.. Fen obnażył w uśmiechu ostre kły.
- jestem Fenris mój lisowaty przyjacielu, pozwól że ci pomogę z jedzeniem, tylko zamknij oczy, gdy Tarquin tak zrobił kowal podszedł do drzwi celi, spojrzał czy wrota do lochu są zamknięte. chwycił mocno drzwi celi, lekko je podniósł, trochę pchnął w przeciwną stronę niż się otwierają i wyjął je z zawiasów.
Wyszedł ze swojej celi i podszedł do krat współwięźnia i pchnął w głąb celi miskę z jedzeniem do Tarquina
- mówiłem że robiłem te cele uśmiechnął się kowal, po czym wrócił do swojej i włożył z powrotem drzwi w zawiasy uśmiechając się.
Udał się w kąt i usiadł.
- ot taka kowalska magia .

Otworzyłem usta z podziwu kiedy Fenris wrócił do swojej celi
- Łaaaał - wydusiłem w końcu - Dziękuję - pochyliłem się do przodu i zacząłem chłeptać zupę. Smakowała jak ścieki, ale lepsze to niż nic.
Kiedy skończyłem, oblizałem się i oparłem o ścianę
- Było paskudne, ale zjadłbym jeszcze - zaśmiałem się - Widzisz Ty jeszcze jesteś w o tyle lepszej sytuacji, że masz pracę akceptowaną przez społeczeństwo. A ja jestem złodziejem... Mam tylko nadzieję, że przeżyję tą chłostę, bo przy moim wyglądzie pewnie pozbawią mnie kilku kawałków ciała - zaśmiałem się z lekkim przerażeniem

heh.. taka to już karma.. i mnie zza młodu życie nie rozpieszczało zwłaszcza gdy byłem najemnikiem, nie raz już nas za kare biczowano gdy któryś zasnął na warcie czy nie wypełnił rozkazu.. raz gdy.. hmm rozgadałem się za bardzo.. a więc do sedna niech przejdę.. spotkaliśmy kiedyś pewną zielarkę.. dała nam pewną maść na rany po bacie, i pokazała za niemałą opłatę.. z czego ją robić, ano nadal skupuje po znajomości jej wyroby, sprawdzają się przy oparzeniach i tym podobnym, jakby nie powiedzieć mają tę swoja czarodziejską moc, nawet potrafi taka maść sprawić ze mięśnie odrastają i tym podobne.. więc jak przeżyjesz.. udaj się do niej albo do mojej kuźni, jeno trochę mi jej zostało, gdy jaki koń okuleje smaruje nią jego i koń zdrowy. A teraz lepiej się zdrzemnij i nie myśl co cie czeka.

Po chwili znalazł się tutaj westchnął cicho pod nosem będąc trochę zły na liska.Próbował wejść do środka ale strażnicy utrudniali to bardzo.Spytał się tylko paru wyglądających na milszych co popełnił chłopak z lisimi uszami.Kiedy dowiedział się już wszystkiego obszedł więzienie chcąc zobaczyć czy są tu jakieś wejścia kiedy okazał się ,że nie musiał już wejść tam tylko za jednym sposobem.Teraz myślał ,ze nauka mistrza jakoś się opłaci po chwili jego ciało zaczęło zmieniać się w ciemną mgle dzięki czemu prześlizgnął się między wejściem kiedy znalazł już chłopaka w jednej z cel wszedł do niej po chwili liska zaczęła otaczać mgła.Po dłuższej chwili był już w swoim normalnym ciele stanął w celi Taquina patrząc się na niego srogo.
-Powiesz mi jak to się stało?-spytał bacznie obserwując go.

Już przesypiałem gdy nagle wokół mnie zaczęła krążyć dziwna, czarna mgła. Patrzyłem jak zaczyna się formować. Gdy William stanął przede mną w pełnej okazałości wystraszyłem się i chciałem cofnąć, lecz za mną była już tylko ściana.
- Will - zacząłem - Ja przepraszam. - Wyjaśniłem co się stało oczywiście skrzętnie omijając temat gildii. - Odzyskam ten wisiorek. Obiecuję. I już nigdy go nie stracę - mówiłem smutnym głosem - Wybacz mi

nioch.. nioch.. nos Fena wyczuł nowy zapach dobiegający z celi obok, kowal się obudził.
- hę? kto tam? Fenris wstał i podszedł do krat za dziwnym zapachem i mrowieniem w nosie. W celi na przeciwko zobaczył nową postać która się w tym momencie pojawiła niczym zjawa we mgle. Jego uszy pozwoliły mu podsłuchać rozmowę tych dwojga z naprzeciwka.
- Ty.. wycedził - ja cię skądś znam.. ale nie mogę sobie przypomnieć.. zamyślił się przez chwilę kowal, - co tu robisz? i kim jesteś? zapytał przekrzywiając łeb w ciekawości.

Westchnął cicho słysząc całą opowieść co się stało masował pulsującą żyłkę na czole.
-Wie wystarczyło powiedzieć ,że chcesz nowe rzeczy-powiedział trochę zirytowany kiedy dowiedział się o wisiorku podszedł do niego i pogłaskał go po włosach.
-Jeśli chcesz znajdę nowy wisiorek-mruknął cicho i wstał zerknął na faceta a raczej wyrośniętego psa w celi naprzeciw.
-Jestem tu w celu odwiedzenia tego chłopaka.Jestem William to wszystkie pytania czy mogę wreszcie coś zjeść?-spytał się "faceta" sam nie wiedział dlaczego wydawało mu się ,że go zna.Może pił kiedyś z nim w tawernie?

- Nie - powiedziałem - Odzyskam ten wisiorek. Proszę nie bądź na mnie zły.
Przeraziłem się trochę słysząc rozmowę Willa z Fenrisem. Przylgnąłem do ściany, ale niewiele mogłem zrobić. Poza tym wiedziałem, że William jest głodny. Można to było po nim rozpoznać.

-Nie jestem na ciebie zły jestem po prostu głody-powiedział podchodzą do liska kucnął przy nim z uśmieszkiem wyciągnął dłoń i pogłaskał go po jego rudych włosach.Westchnął cicho i uśmiechnął się lekko.
-Wiesz teraz muszę cię jakoś ukarać ale najpierw wolałbym coś zjeść-oblizał swoje wargi i przysunął się do jego szyi po chwili zatopił w niej swoje kły.Mało obchodziło go ,że wszystko widzi sąsiad z celi naprzeciw.

- Nnnn... - jęknąłem cicho gdy wpił we mnie swoje kły. Siedziałem jednak spokojnie i czekałem aż skończy jeść. Kiedy zlizał ślady krwi z ugryzienia spojrzałem na niego lekko zaszklonymi oczami.
- Dlaczego chcesz mnie ukarać? - spytałem - Mi już wystarczą jutro dyby i chłosta. Wrócę do domu z odzyskanym wisiorkiem...

-Będę cię karać w milszy sposób-szepnął mu do ucha miał na myśli oczywiście zakaz wychodzenia z łóżka (XD).Pogłaskał go po jego rudej czuprynie i starł kciukiem łezki w jego oczach.
-Wystarczy mi to ,że nie będziesz mógł wychodzić z dworu bez mojej wiedz będziesz mówił mi gdzie idziesz-mruknął cicho i pocałował go czule po chwili odsunął się od niego i wyjął z tylnej kieszeni kawałek bochenka chleba zawiniętego w chusteczkę.
-Masz kiedy usłyszałem ,że tu jesteś wziąłem trochę-westchnął cicho.

Fen wzdrygnął się z niesmakiem na dziwnego osobnika którym okazał się wampir, warknął cicho i wolno odsunął się od krat w cień celi, w mroku loszku było widać tylko świecące psie oczy.

- Ehhh... Jak wrócę do domu będę musiał Ci wszystko wytłumaczyć - powiedziałem. Nie mogłem sobie pozwolić na zakaz wychodzenia. Musiałem Willowi opowiedzieć o gildii, więc zrobię to jak będziemy sami.
- Jedzenie! - ucieszyłem się jak dziecko - A..ale ja nie mam jak - pociągnąłem za kajdany. Ręce mi już zdrętwiały od wygięcia ich w tył. - Will nakarmisz mnie? - uśmiechnąłem się przymilnie

Uśmiechnął się lekko i pogłaskał go po włosach usiadł obok niego i oderwał kawałek chleba delikatnie podsunął mu go pod usta.Czując na sobie wzrok "faceta" wzdrygał się lekko ale po chwili karmił dalej liska jak dziecko.

Jadłem szybko szczęśliwy, że będę miał coś w żołądku. Ten chleb był pyszny. No cóż, w porównaniu z "zupą" to było jak Boski Owoc. Kiedy skończyłem, oblizałem się.
- Dziękuję - powiedziałem i oparłem głowę na jego ramieniu - Nie chcę żebyś poszedł, ale pewnie niedługo przyjdą tu strażnicy zabrać nas na rynek. Nie mogą Cię przecież zobaczyć - powiedziałem ze smutkiem - Niedługo wrócę - uśmiechnąłem się słabo i pocałowałem Willa w policzek.

Westchnął cicho i pogłaskał go po policzku.
-Dobrze to będę już iść.-powiedział zmartwiony wiedząc ,że musi go opuścić.
-Będę czekał-pocałował go przelotnie i rozpłynął się w mgle.


[z/t]

Gdy nastało popołudnie w lochu przeszło echo otwieranych wrót i krzyków strażników. Kowal szturchnął butem szczura który chciał na niego wejść. Wrota lochu otworzyły się skrzypiąc, do środka weszło 5 strażników z dowódcą na szpicy, którzy zatrzymali się przed celami lisa i psa.
Dowodzący tą zgrają ludzi trzymał pergamin który zaczął czytać.
- z wyroku sądu miasta Valdieme niejaki skazaniec Tarquin Fiennes został osądzony o kradzież dwóch bransoletek i trzech pierścionków właścicielowi straganu z biżuterią. zostaje skazany na publiczną chłostę na rynku.
Następnie odwrócił się do celi kowala.
- niejaki Fenris Fen zostaje skazany także na chłostę na miejscowym rynku za pijaństwo i wandalizm na targowisku miasta Valdieme, a także za pobicie trzech strażników! w stanie nietrzeźwym
- straż! wyprowadzić więźniów.
Strażnicy zaczęli otwierać drzwi cel, jeden uwolnił Tarquina z łańcuchów, skuł go kajdanami i wyprowadził,
czterech ludzi zakuło w kajdany Fenrisa, gdy więźniowie byli już skuci zostali wyprowadzeni na pręgierz który mieścił się na miejskim rynku. Wszyscy [z/t]