Deptak - miejsce spotkań i odpoczynku

Są tu ławki i pomniki i kawiaty. Można tu odpocząć. Oderwać się od rzeczywistości.

Wjechał spokojnym stępem na deptak. Z lekkim uśmiechem rozglądał się wokół. Fryz, korzystając z okazji, udał, że drapie się w nogę, a po chwili chwycił jakieś kwiaty w pysk i zaczął je jeść.
-Mało masz jadła w domu?! -zapytał Faris bardziej z rozbawieniem niż naganą w głosie. Dał mu lekkiego kopniaka w bok i po chwili ruszył do przodu, licząc na to, iż kogoś spotka. Ostatnimi czasy tylko konie dotrzymywały mu towarzystwa, więc miło by było spotkać kogoś kto odpowie słowami, a nie rżeniem, czy parskaniem.

Nogi przyprowadziły go aż tu. Zobaczył, że na deptaku jest jakiś mężczyzna na koniu. Andre nikogo nie znał, ale i tak nie podszedł do nieznajomego. Usiadł sobie na ławeczce.

wszedł wolnym krokiem jak zawsze mial peleryne i kaptur na glowie, widzial dwoch chlopaków jeden na lawce a drugi byl z konmi.

Zobaczył kolejnego mężczyznę, który wydał mu się tajemniczy. Chciał go poznać, ale przecie jego aspołeczność mu na to nie pozwala. Siedział spokojnie na ławeczce.

Szedł w strone chłopaka , który siedzial na ławce ominał go i wszedł do sklepu za nim.

Gdy tamten szedł w jego kierunku, spojrzał na niego, a gdy go minął cicho westchnął. Niestety nie zdobył się na odwagę, by poznać tego człowieka. Siedział cicho i obserwował gołębie.

Wyszedł z sklepu i stanal obok ławki patrząc na gołebie. Westchnał bardzo cicho i spojrzał na chlopaka na ławce zaczął mu sie lekko przyglądac.

Spojrzał na mężczyznę i zdobył się na odwagę.
- Witaj. Jestem Andre Blanc- wstał i podał rękę.- Mogę wiedzieć czemu mi się tak przyglądasz?

Uśmiechnął się krzywo i wyciągnąl ręke do chłopaka
- Zaraki Kenpachi miło mi
Uścisnal delikatnie dłoń chłopaka
- to dlatego, że ejsteś pierwszą osboą , którą widze
Powiedział cicho z dość ochrypłym głosem

- Mi również -uśmiechnął się.- Ja też tu nikogo nie znam... -cicho westchnął.

Zaśmiał się ochryple
- Długo tu jestes ?
Spytał ochypłym glosem patrzac na chłopaka

Przyjrzał się chłopakowi uważnie i stwierdził, że jest trochę "straszny", ale miły.
- Szczerze mówiąc, to krótko.. Bardzo krótko. A ty? - zapytał z uśmiechem na twarzy.

- Może pól dnia
Powiedział bez namysłu
- Musze iść do mojego sklepu chcesz iść ze mną ?
Spytał ochryple patrząc na chłopaka spad kaptura

- Sklepu? Czym handlujesz? Ja mam zakład jubilerski, o tam -wskazał palcem - Pokaż gdzie, to przyjdę za trochę. Miło się tu siedzi - zaśmieł się.

Widząc dwóch chłopaków, ożywił się, przycisnął łydki do boków karosza i przykłusował do nich.
-Witam szanownych panów. -powiedział z tonem "typowej szlachty", jednak za chwilę zaśmiał się i zsiadł z konia. Wyszczerzył się do obu chłopaków.

- Witaj - powiedział niepewnie, gdyż chłopaka nie znał. - Jestem Andre Blanc -wyciągnął rękę.

- Zakład Zarakiego "Magik"
Wskazal palcem na sklep z nazwą Magik i dużą butelką fioletwą

Po raz kolejny uśmiechnął się. Wyciągnął rękę do białowłosego chłopaka.
-Faris Adnan, miło mi.

-Przyjdę napewno. *uśmiechnął się i znów usiadł na ławce* Nie możesz jeszcze zostać? *zapytał* Czym się zajmujesz? *zwrócił się do Farisa.

Spojrzal na chłopaka , którego zobacyzł pierwszy raz, przyglądał mu się od stóp do głowy.

-Czym się zajmuję? Wprawdzie, niczym. -stwierdził, wzruszając ramionami- Znaczy się, doglądam moich chłopów. -dodał po chwili- Prawda, Rashid? -zapytał, patrząc się na konia- O, właśnie, to jest Rashid. -powiedział, wskazując na fryza. Czując na sobie wzrok, spojrzał się w stronę zakapturzonego mężczyzny. Uśmiechnął się i wyciągnął do niego rękę- Faris Adnan, miło mi.

- Zaraki Kenpachi
Zapowiedział ochrypłym głosem cicho i wyciągnąl ręke ściskajac ją delikatnie
- Miło mi

Uśmiechnął się do Zaraki'ego.
-Miło jest wreszcie kogoś poznać! -stwierdził- Opowiedzcie mi coś o sobie, co? -poprosił, a uśmiech ani na moment nie znikał z jego twarzy.

- Przepraszam, ale muszę was opuścić. Idę do swojego zakładu. Wpadnijcie jeżeli chcecie.- oddalił się do zakładu jubilerskiego.