Magik Zaraki

- Faris słysze to !
Powiedział nieco zirytowany patrząc na niego kątem oka , po chwili powrócil do robienia kistury. Musiał zdjąć płacz, Miał na sobie podkoszulke i widać było jego umięśnione ręce i sprawne palce , które robią miksture. Twarz miał skupioną patrząc czy wszystko dobrze wywarzył i zrobił.

*Zaśmiał się cicho* Może masz rację...*dziwnie się poczuł, gdy Faris powiedział swoje* Wiesz, że do tej pory nie spotkałem tu żadnej dziewczyny? Dziwne, nawet dziś, gdy ludzie przychodzili po odbiór towaru, byli sami mężczyźni...

Zachichotał, widząc reakcję Zaraki'ego.
-No, a może tak nie jest? -zapytał rozbawiony. Spojrzał na jego ręce- No i jeszcze te mięśnie~! -spojrzał na Andre, po czym wzruszył ramionami- Cóż, zdarza się i tak. Pewnie panowie przychodzili po obrączki dla narzeczonych, co?

Hmm... Jakby się zastanowić, to mogli by przychodzić razem, wtedy panna młoda wybrała by sobie taką jaka jej się podoba...*zamyślił się* Oj to bez sensu...

Wzruszył.
-Kobiety z Turcji chyba nigdy nie były wymagające... No, chyba, że moja matka. -powiedział i zaśmiał się- Tak właściwie, to ile macie lat?

Był zajęty robieniem więc nie skupiał się za bardzo na rozmowie dwoch chłopaków. Zacząl się krzątać po pomieszczeniu w szukaniu mu potrzebnych składników. Jeżeli by się przyjżeć można zauważyć, że woda "lata" bo tak to mozna było wyglądać jeżeli ktoś stoi z boku. Zaraki usmiechal się deliaktnie i krzątał się cicho.

Ja mam siedemnaście. *gdy Faris wspomniał o swojej matce, trochę posmutniał* A ty ile masz lat?

-Całe szesnaście. -odparł. Oczywiście, Faris zauważył smutek na twarzy Andre- Hej, co się stało? -zapytał- Uśmiechnij się, też pewnie będziesz wyglądał lepiej z uśmiechem na twarzy. -stwierdził.

*spojrzał na chłopaka* N-nic, nie ważne. *zamyślił się, gdyż starał sobie przypomnieć okres, gdy miał cztery lata*

~Młodzi jacyć~ mruknął cicho do siebie, krzątając się po pokoju. Wszedł do pokoju z dwoma butelkami siedzial tam obokło pięć minut, kiedy skończył wyszedł bez butelek uśmiechając się się lekko.
- Faris pytałeś się coś ? Bo nie słyszałem

-Jak nic, to się uśmiechnij, ponuraku! -zawołał do Andre, wbijając palec wskazujący w jego policzek. Po chwili spojrzał się na Zaraki'ego- Pytałem, ile masz lat. -powiedział, uśmiechając się.

- dwadzieścia jeden , a wy jakoś młodsi ode mnie jesteście widze
Uśmiechnął się lekko do chłopaków.

-Wiek to tylko liczby. TYLKO liczby. -stwierdził- Całkiem nieistotna rzecz. -mruknął, wykonując nieokreślone ruchy dłonią.

*wyrwał się z zamyśleń, gdy poczuł palec Farisa na policzku, uśmiechnął się lekko* Jasne... Chyba pójdę się przewietrzyć... Mam nadzieję, że jeszcze się zobaczymy. *powiedział i wyszedł*

-Na pewno się zobaczymy, ponuraku! -powiedział do Andre z uśmiechem.

- Fakt
spojrzał na Andre zdziwiony
- Czemu wychodzisz ?
Czuł się nieco zdezorientowany ubrał płacz i ubrał kaptur automatycznie, odprowadzając chlopaka wzrokiem

-Pam, pam, pam, paaaaam~. -zanucił melodyjnie, starając się, by zabrzmiało to dramatycznie. Spojrzał na Zaraki'ego z nagannym spojrzeniem- Zaiste, jeśli nie zdejmiesz tego kaptura młodzieńcze, będę musiał potraktować Cię moim mieczem~! -zawołał żartobliwie. Tata nauczył go tych słów i kazał tak się wyrażać, ale Faris nigdy nie brał tego do serca. Mimo tego, iż miał przy boku przypasany nieduży miecz, złapał powietrze i zaczął wymachiwać wyimaginowanym mieczem, udając, że zaraz zrobi coś swojemu towarzyszowi, śmiejąc się przy tym wszystkim.

Spojrzał na chłopaka i po raz pierwszy w życiu głośno się zaśmial zaslaniając ręka usta i zdjąl kaptur. Uśmiechając się lekko
- Lepiej ?
Spojrzał na niego rozbawiony

Schował swój wyimaginowany miecz do pochwy i wyszczerzył się.
-O wieeleee lepiej! -zawołał.

- no dooooobra to gdzie chcesz teraz isc ? teraz mam juz troche wolnego czasu i moge zamknąć sklep jutro przyjąd dopiero klienci by odebrać towar . Jakieś propozycje
Spytał łagdonie usmiechając się delikatnie

-Mnie jest obojętne, ty coś wybierz. -odparł, a na jego twarzy wymalował się kolejny uśmiech.

Przewrócił oczami
- Jakaś kawiarnia ?
Spytał nie pewny nie wiedząc co może zasugerować chlopakowi by go czasami nie obrazić

Wzruszył ramionami.
-Jak powiedziałem, mnie jest obojętne. -stwierdził z uśmiechem.

- No dobra to chodz
Usmiechnął się i wyszedł z sklepu czekając na chłopaka by mógł zamknąć sklep

(sorry mama każe mi isć spać ><)

//Spoko~. Dobranoc, kolorowych snóów~\\
Wyszedł z zakładu. Rozejrzał się, szukając wzrokiem swojego rumaka. Na szczęście konisko stało tam, gdzie wcześniej. Faris spojrzał na niego, po czym głośno zawołał go po imieniu. Rashid ocknął się i powolnym stępem podszedł do właściciela.
-Ty leniuchu~. -zawołał do niego chłopak z rozbawieniem. Pogłaskał karosza po szyi. Spojrzał na Zaraki'ego- A ty? Masz jakieś zwierzęta, albo coś? -zapytał z zaciekawieniem.